Με αφορμή το μουσικό καφενείο στη κατάληψη Αpertus (Παρασκευή 23/10/15), το οποίο θα επιμεληθεί η De_Control και θα είναι αφιερωμένο στους heavy/ stoner/ space/ acid /grunge/ proto-punk/ 80s hardcore ήχους, αποφασίσαμε να αναδημοσιεύσουμε ένα άρθρο το οποίο ασχολείται με μια άγνωστη πτυχή της τοπικής Αγρινιώτικης underground μουσικής σκηνής, αυτής που σχετίζεται με τον ευρύτερο stoner/heavy rock ήχο! Το άρθρο αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε το 2011 στο 6o τεύχος του παλιότερου εντύπου του γκρουπ της Αυτόνομης Ζώνης και πιο συγκεκριμένα στη μόνιμη στήλη του, the music zone που επιμελούνταν η De_Control. Ακολουθεί το άρθρο αυτό με τίτλο As heavy as Agrinio!!
-----------------------------------------------------------------
As heavy as Agrinio..
Η πόλη μας ήταν από πάντα γνωστή για την ευρύτερη underground rock κίνηση της. Τη περίοδο από τα μέσα της δεκαετίας του 80 (θρυλική η κασέτα από το live των Γενιά του Χάους σε θερινό σινεμά της πόλης) έως και τα τέλη των 90s ήταν πολύ οι νεολαίοι που σύχναζαν στα αρκετά rock στέκια της πόλης (χαρακτηριστικά να αναφέρουμε lives όπως των Disorder ή των εγχώριων Birth ward) ή σε ελεύθερους ανοιχτούς χώρους όπως το πανεπιστήμιο, η παλιά λαχαναγορά, διάφορες πλατείες κτλ.
Τα μουσικά είδη που κυριαρχούσαν στην underground σκηνή της πόλης ήταν το punk rock (αρένα, the other side, blood stains, new kids on the black block, αμόκ κ.α), το metal, το ελληνόφωνο rock και από τις μη rock φόρμες το hip hop.
Υπάρχει και μια εντελώς μικρή μεν αλλά υπαρκτή παρόλα αυτά πτυχή της τοπικής underground rock σκηνής. Τo heavy rock ή stoner rock αν προτιμάτε. Με ήδη ένα fanzine που ξεκίνησε ως σχεδόν αμιγώς stoner- άδικο (το High Frequencies που έχει ξανά αναφερθεί στο αφιέρωμα στα τοπικά έντυπα δρόμου στο 1ο τεύχος) και την ομώνυμη ραδιοφωνική εκπομπή ήταν θέμα χρόνου για τη μικρή αυτή τοπική κοινωνία των οπαδών και συμπαθούντων της παγκόσμιας heavy/ stoner rock σκηνής να αρχίζουν να έρχονται σε επαφή με τα τοπικά studios.
Κάπως έτσι οι λάτρεις των παραμορφωμένων heavy riffs και μπασογραμμών και των υπνωτικών τυμπάνων άρχισαν να οργανώνονται και να βάζουν μπροστά μπάντες πέρα ως πέρα underground με κάποιες από αυτές να ακολουθούν τη d.i.y νοοτροπία και άποψη.
Χρονολογικά η πρώτη μπάντα από αυτές ήταν οι Zombie Culture, μια μπάντα που συνδύαζε τα heavy riffs (φάση 70s Black Sabbath αλλά και Saint Vitus και Acid King) με τη βρωμιά του grunge των Melvins και Mudhoney αλλά και με το πρώιμο grunge των Sonic Youth και όλα αυτά με κάποια punk ξεσπάσματα. Με πολύ λίγα κομμάτια στο ενεργητικό τους ( δυο από αυτά βρίσκονται στο τριπλό split cd που συνόδευε το 2ο τεύχος του fanzine High Frequencies) και καμιά απολύτως live εμφάνιση ταλαιπώρησαν ευχάριστα τα αυτιά μας για κάνα 6μηνο. Μετά εξαφανίστηκαν τόσο ξαφνικά όσο εμφανίστηκαν.
Οι Lucio Fulci Band ήταν δημιούργημα μιας παρέας που μοιράζονταν την ίδια πόρωση για το stoner rock, το punk και τα zombie movies…… Έτσι ένα βράδυ που ήταν μαζεμένοι μέσα σε ένα μικρό δωμάτιο που θύμιζε ομιχλώδες τοπίο και χαλάρωναν βλέποντας το city of the living dead του ιταλού Lucio Fulci, αποφάσισαν να κάνουν μια μπάντα αφιερωμένη στον σκηνοθέτη αυτόν. Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν οι L.F.B που στο ενεργητικό τους έχουν και αυτοί άπειρο- ελάχιστα κομμάτια με δυο από αυτά να βρίσκονται επίσης στο τριπλό split cd του High Frquencies. Στο «πλουσιότατο» βιογραφικό τους υπάρχει και μια live εμφάνιση σε μαθητικό d.i.y festival που είχε γίνει σε πλατειούλα σε κεντρικότατο σημείο της πόλης μας. Στα highlights του live ήταν το playlist των L.F.B που συμπεριλάμβανε τις μοναδικές δυο συνθέσεις της μπάντας παιγμένες από δυο φορές η καθεμιά για να γεμίσει το set καθώς και ένα τζαμάρισμα μεγάλης διάρκειας για τους πολύ μυημένους……
Οι Million Year Summer δανείστηκαν το όνομα τους από κομμάτι των Ουαλών stoner rock θρύλων Acrimony και ήταν μια μπάντα που είχε καταφέρει να δημιουργήσει ένα ηχητικό κράμα εμπνευσμένο τόσο από heavy space rock μπάντες όπως οι Acrimony και κυρίως οι ολλανδοί 35007 όσο και από τον post rock ήχο. Και αν σε όλο αυτό προσθέσετε και κάποιες διάσπαρτες νεοψυχεδελικές πινελιές της φάσης των Άγγλων Dead Flowers έχετε καταλάβει για τι μοναδική και underground μπάντα μιλάμε…. «Πλούσιο» βιογραφικό και αυτοί. Μόλις δυο ηχογραφημένα αλλά ακυκλοφόρητα κομμάτια και ένα αλησμόνητο live στα γρασίδια της πανεπιστημιακής σχολής στη πόλη μας. Ποιος άραγε μπορεί να ξεχάσει τη στιγμή που ενώ η μπάντα έχει παίξει τα δυο μοναδικά της κομμάτια και επιχειρεί ένα ultra heavy και ψυχεδελικό jamming παραλήρημα (που διαρκεί πολύ ώρα) ο drummer της μπάντας όντας διψασμένος και μην αντέχοντας να περιμένει άλλο εγκαταλείπει τα drums και οδεύει προς το βαρέλι με τις μπύρες…..
Ο επίλογος ανήκει στους Moloco Velocet, μια μπάντα με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση της οποίας ο ήχος είχε σαφέστατα μια κατεύθυνση προς τον desert rock ήχο των Kyuss αλλά και των μεταγενέστερων Lowrider, Dozer και Natas ενώ κάποιες φορές ο ήχος τους προσπαθούσε να φλερτάρει με αυτόν των Fu Manchu αλλά και των αθηναίων Nghtstalker. Άλλο ένα χαρακτηριστικό τους (όπως άλλωστε και στους Million Year Summer) ήταν η σχεδόν παντελής έλλειψη punk rock. Το βιογραφικό της μακροβιότερης σε σχέσεις με τις άλλες μπάντες του άρθρου συμπεριλάμβανε έξι- επτά ακυκλοφόρητα κομμάτια (με εξαίρεση τα τρία από αυτά που όλως τυχαία βρίσκονται και αυτά στο τριπλό split cd κτλ κτλ) και κάποιες live εμφανίσεις σε ελεύθερους χώρους όπως το δημοτικό πάρκο της πόλης, η παλιά λαχαναγορά κ.α.
-----------------------------------------------------------------
Μπορείτε να ακούσετε τα κομμάτια των Zombie Culture εδώ και τα κομμάτια των Lucio Fulci band εδώ. Επίσης άλλα σχετικά acts με τον ευρύτερο stoner/heavy rock ήχο στο Αγρίνιο είναι η εκπομπή Stoned by Dawn στη Ραδιουργία FM ενώ παλιά κυκλοφορούσε και ανάλογο fanzine στη πόλη μας με τίτλο High Freqeuencies.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου